Zaburzenia miesiączkowania

Najgorzej jest pierwszego dni a, wtedy u kobiet zazwyczaj występują silne bóle  w podbrzuszu, krzyżu, intensywne skurcze i nudności. Nieprzyjemne objawy mogą się utrzymywać aż do końca okresu.

Bezpośrednim sprawcą dolegliwości są silne skurcze mięśnia macicy – wywołują je produkowane przez nią prostaglandyny . Pośrednio zaś winne są zawirowania hormonalne, ponieważ wtedy prostaglandyny wytwarzane są w nadmiarze . Dolegliwości nasilają się w wyniku stresu, bo zwiększa on napięcie mięśni i w efekcie wzmaga ból, a ponadto wywołuje problemy żołądkowe. Wiele kobiety nie potrafi radzić sobie z tymi dolegliwościami i z obawą czeka na następna miesiączkę.

Zaburzenia miesiączkowania

Zespół napięcia przedmiesiączkowego

Mianem zespołu napięcia przedmiesiączkowego określa się są to różne dolegliwości występujące w drugiej fazie cyklu, najczęściej w okresie 7-10 dni przed miesiączką. Z różnym natężeniem występują następujące objawy:

  • drażliwość emocjonalna,
  • skłonność do depresji,
  • zmęczenie,
  • obniżenie energii,
  • zwiększony apetyt,
  • bóle głowy,
  • bóle krzyża i miednicy,
  • uczucie ciężaru w jamie brzusznej
  • agresja
  • płaczliwość
  • problemy z koncentracją i zapamiętywaniem
  • uczucie zmęczenia
  • zmiana apetytu
  • bóle głowy
  • bóle pleców
  • bolesność piersi
  • zaparcia i wzdęcia
  • uczucie ciężkości, puchnięcia (głównie nóg i twarzy)
  • wzrost masy ciała od 2 do 4 kg.
  • zaostrzenie alergii
  • wzmożone pocenie, uczucie gorąca
  • pogorszenie koordynacji ruchów
  • problemy ze wzrokiem

Objawy te ustępują z początkiem krwawienia miesiączkowego. Łagodne objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego stwierdza się u 60% kobiet, szczególnie 30-40 letnich. Natomiast u około 3-8% kobiet wymienione objawy występują przez całą drugą połowę cyklu i są znacznie nasilone, zaburzając normalne funkcjonowanie. Zespołowi napięcia przedmiesiączkowego może także towarzyszyć zaostrzenie chorób alergicznych oraz chorób przewlekłych (np. padaczki).

Przyczyny występowania zespołu napięcia przedmiesiączkowego nie są do końca wyjaśnione. Uważa się, że jedną z głównych przyczyn jest zwiększony poziom estrogenów, który wynika ze wzmożonej produkcji tych hormonów przy współistniejącym niedoborze progestagenów w drugiej połowie cyklu miesiączkowego. Estrogeny poprzez pobudzanie wydzielania wazopresyny i aldosteronu, powodują zatrzymywanie sodu i wody w organizmie, co w konsekwencji prowadzi do gromadzenia wody w tkankach. Wynikiem tego jest obrzęk jelit, powodujący uczucie rozpierania w jamie brzusznej, zastój żylny w miednicy przyczyniający się do bólów w okolicy krzyżowej, napięcie piersi oraz obrzęki nóg i dłoni. Obrzęk komórek ośrodkowego układu nerwowego jest przyczyną bólów głowy, napięcia psychicznego, skłonności do depresji, wzmożonego apetytu. Może również nastąpić przyrost masy ciała o kilka kilogramów.

Czytaj również:  Hormony

Jeżeli istnieje podejrzenie występowania zespołu napięcia przedmiesiączkowego, niezbędne jest badanie ginekologiczne, które umożliwia wykrycie ewentualnych zmian chorobowych, mogących dawać podobne objawy. Niekiedy wskazane jest również oznaczenie poziomu hormonów płciowych.

Wiele kobiet na kilka dni przed miesiączką odczuwa zmęczenie, napięcie emocjonalne, chwiejność nastrojów. Jest to wywołane nasileniem fizjologicznych zmian w organizmie w drugiej cyklu miesiączkowego. Powyższe objawy stanowią jednostkę chorobową, która nosi nazwę zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Problem ten ma duże znaczenie socjologiczne, ponieważ drażliwość, nerwowość i złe samopoczucie kobiet w tym okresie są często przyczynami konfliktów w otoczeniu.

Kiedy występują dolegliwości zespołu bolesnego miesiączkowania

Dolegliwości pojawiają się czasami już w II połowie cyklu, a ich nasilenie zmniejsza się powoli dopiero wraz z ustąpieniem krwawienia. Bardzo istotne jest wyjaśnienie przyczyn dolegliwości, gdyż od nich w znacznym stopniu uzależniona jest skuteczna terapia.

Zaburzenia miesiączkowania

Regularnie występujące, niezbyt obfite miesiączki, świadczą o prawidłowym działaniu układu hormonalnego i prawidłowej budowie narządów rodnych. Zaburzenia w miesiączkowaniu mogą dotyczyć zaburzeń rytmu lub ilości utraconej krwi. Schorzenia związane z zaburzeniami miesiączkowania dzielimy na:

  • brak miesiączki,
  • skąpe
  • rzadkie miesiączki
  • nadmierne krwawienia miesiączkowe

Wszystkie te nieprawidłowości wymagają zasięgnięcia porady u ginekologa, bowiem mogą być one objawem poważnych chorób.

Skąpe miesiączki najczęściej spowodowane są zaburzeniami hormonalnymi, związanymi z niewydolnością jajników, zmianami w obrębie jamy macicy po przebytych stanach zapalnych, operacjach czy zabiegach wyłyżeczkowania jamy macicy, a także na skutek chorób ogólnoustrojowych, takich jak nadczynność tarczycy.

Gdy menstruacja pojawia się rzadziej niż co 31 dni (oligomenorrhoea), można przypuszczać, że kobieta nie jajeczkuje, co zazwyczaj jest związane z zaburzeniem pracy przysadki mózgowej. Takie sytuacje często wynikają z przeżycia bardzo silnych stresów lub uczestniczenia w jakichś traumatycznych przeżyciach, np. wypadku samochodowym, śmierci bliskiej osoby. Gdy minie stres, zwykle wszystko powraca do normy. Leczenie podejmuje się tylko wtedy, gdy kobieta chce bardzo szybko zajść w ciążę. Podaje się jej wówczas gestageny i zabiega o zlikwidowanie podstawowej przyczyny zaburzenia. Bardzo dobre rezultaty lecznicze przynosi psychoterapia, a zwłaszcza indywidualna terapia, która pozwala się wyciszyć i zapomnieć o przykrych przeżyciach.

Brak miesiączki może być również wywołany zaburzeniami odżywiania (np. anoreksją). W przypadku stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej lub wkładek wewnątrzmacicznych miesiączki są również skąpe. Wszystkie niewyjaśnione zaburzenia miesiączkowania wymagają konsultacji lekarskiej. W celu zastosowania skutecznego leczenia konieczna jest diagnostyka, wykonanie USG oraz badań hormonalnych. Zależnie od przyczyny, stosuje się różne metody leczenia.

Czytaj również:  Co to jest cytologia i co pokazuje?       

Nadmierne krwawienia miesiączkowe dotyczą najczęściej dziewcząt w okresie dojrzewania oraz kobiet przed menopauzą i są one związane z zaburzeniami hormonalnymi charakterystycznymi dla tych dwóch okresów życia kobiety. U młodych kobiet obfite krwawienia wynikają z niedojrzałości układu hormonalnego. Natomiast przed menopauzą zanika funkcja jajników, stad zaburzenia hormonalne. W tym wieku przyczyną może być również przerost lub zapalenie błony śluzowej macicy oraz mięśniaki macicy. W każdym przypadku należy wykluczyć występowanie nowotworów. Obfite, przedłużające się miesiączki prowadzą do powstania niedokrwistości, czego skutkiem jest osłabienie, zawroty głowy, duszność, senność. W leczeniu wykorzystuje się leki ziołowe i hormonalne, czasem konieczne jest leczenie operacyjne.

Częste miesiączki

O częstych miesiączkach (polimenorrhoea) mówi się, gdy krwawienie występuje częściej niż co dwadzieścia cztery  dni. Przy takich zaburzeniach pojawiają się liczne nieprawidłowości, np. do jajeczkowania może dochodzić około ósmego dnia cyklu, bo znacznie skrócona zostaje faza dojrzewania pęcherzyka jajnikowego. Jajeczkowanie może wystąpić również w normalnym terminie, ale krwawienie pojawia się zbyt wcześnie, bo błona śluzowa macicy nie jest dostatecznie dojrzała, by zagnieździło się w niej jajeczko. Leczenie poprzedzają zwykłe specjalistyczne badania, w tym również badania hormonalne. Po ich wykonaniu lekarz podejmuje decyzję, jakie leczenie należy zastosować, jakie dawki leków podawać.

Przyczyny bólu miesiączkowego

Przyczyna nasilonych bólów miesiączkowych mogą być:

  • anomalie i wady budowy macicy
  • zaburzenia hormonalne
  • choroby drób rodnych (infekcyjno-zapalne, endometrioza, mięśniaki macicy i inne)
  • stosowane metody lecznicze i profilaktyczne (np. antykoncepcja przy pomocy spiralki, itp.)

Anomalie fizyczne macicy mogą być przyczyną bolesnych miesiączek:

  • niedorozwój macicy (kiedy trzon macicy jest mniejszy niż szyjka macicy),
  • zmiany położenia macicy (tyłozgięcie lub nadmierne przodozgięcie macicy),
  • wady wrodzone macicy – macica częściowo przegrodzona lub macica dwurożna),
  • wady wrodzone szyjki macicy – w tym zrośnięcie się lub zwężenia kanału szyjki macicy,
  • przeszkoda zlokalizowana w szyjce macicy, co utrudnia wypływ krwi miesiączkowej.

Fot. Pixabay.com

Polecane

butelki z alkoholem w misce z lodem

Terapia uzależnień Wrocław – Rola zwierząt w procesie leczenia i rehabilitacji

W Wrocławiu, podobnie jak w wielu innych miejscach na świecie,…

Czytaj więcej
Spacer z psem

Spaceruj z psem – prosta aktywność i sposób na endorfiny

Pies to wierny towarzysz i najlepszy przyjaciel, obowiązek, ale też…

Czytaj więcej
Makijaż do ust

Idealny makijaż do ust – sprawdzone sposoby

Pięknie pomalowane usta są prawdziwą bronią kobiety, dodają jej zmysłowości…

Czytaj więcej
Blanszowanie warzyw

Blanszowanie warzyw – co i jak blanszować?

Blanszowanie staje się coraz popularniejsze – warto przyrządzać warzywa w…

Czytaj więcej
Chandra czy depresja

Czy to chandra czy może depresja?

Żyjemy w ciągłym pośpiechu. Nie mamy czasu, aby zjeść, aby…

Czytaj więcej